เวลา จบไปแล้ว
วันที่เนิ่นนาน แสนนาน
ราตรี โอบกอดหัวใจ
ที่แสนเหนื่อยล้า
แสงไฟที่ลอยผ่าน กลับไปหา
ให้ฉันได้พักผ่อน ได้หลับตา
พรุ่งนี้ ค่อยเริ่มใหม่ วันนี้คงต้องพอ
ให้ใจได้พักก่อน เถิดหนา
ปัญหาที่มากมาย ในวันนี้คงต้องพอ
ให้ฉัน ได้มีแรงกลับมา
แสงไฟที่ลอยผ่าน กลับไปหา
ให้ฉันได้พักผ่อน ได้หลับตา
พรุ่งนี้ ค่อยเริ่มใหม่ วันนี้คงต้องพอ
ให้ใจได้พักก่อน เถิดหนา
ปัญหาที่มากมาย ในวันนี้คงต้องรอ
ให้ฉันได้มีแรงกลับมา
แววตา เปลี่ยนเป็นสีเทา
เพราะความอ่อนล้า
เวลา กับรอยน้ำตา
ที่ร่วงหล่น ร้าวราน